ΡΟΔΟΣ
Οι βασικές γραμμές της κουζίνας της πρωτεύουσας της Δωδεκανήσου έχουν χαραχθεί μέσα στους αιώνες από τις αμέτρητες κατακτήσεις και τους εισβολείς και από την Ανατολή αλλά και από τη Δύση. Οθωμανοί Τούρκοι, Ενετοί, Φράγκοι, μέχρι και οι Ιταλοί, το πρώτο μισό του 20ου αιώνα, έδωσαν το στίγμα τους σε αυτό που σήμερα ονομάζουμε ροδίτικη κουζίνα. Πάνω στο σταυροδρόμι των Πολιτισμών, η τοπική κουζίνα δανείστηκε στοιχεία από τις τρεις γειτονικές ηπείρους, την Ασία, την Αφρική και την Ευρώπη, ωστόσο παρά τις επιρροές, η Ροδίτικη κουζίνα διατήρησε τη Μεσογειακή της ταυτότητα.
Η αξιοποίηση των φυσικών υλών και η συντήρηση τους με παραδοσιακές μεθόδους δημιούργησαν απλά και θρεπτικά γεύματα. Ιδιαίτερα διαδεδομένο στο νησί είναι το πλιγούρι από στάρι, τα ζυμαρικά όπως τραχανάς, μακαρόνια, χυλοπίτες και πράσινα όπως κάππαρη, άγρια χόρτα, βλίτα, κληματόφυλλα, κόκκινες κολοκύθες, κρεμμύδια, φασολάκια και άλλα πολλά που χρησιμοποιούνται σε πολλές παραδοσιακές συνταγές.
Από τα κυρίως πιάτα αξίζει να γευτείτε βλίτα και γλιστρίδες γιαχνί, γεμιστά (από ντομάτες και πιπεριές έως και κολοκυθοανθούς ή κρεμμύδια), κολοκούδι (κολοκύθα) στο φούρνο, φασολάκια μπαρμπούνια με ντομάτα και πιπεριά, καράβολους (σαλιγκάρια κοκκινιστά με άφθονα κρεμμύδια και κύμινο ή με πλιγούρι), εντράδα με κρέας και λαχανικά, κατσικάκι στον πυδιακό (στενό και ψηλό πήλινο τσουκάλι), κοτόπουλο με πληγούρι, σπετζοφάι και όρνιθα με λουκούμι (είδος ζυμαρικού), λόπια (κατσικίσιο κρέας με λόπια δηλαδή ξερά φασόλια ή ρεβύθια). Πολύ ιδιαίτερο πιάτο και αγαπημένο των Ροδιτών, αποτελούν οι αμάραγγοι, δηλαδή τα βλαστάρια των μαργαριτών του Μαγιού, που τρώγονται βραστά με ξύδι, συνοδεία σκορδαλιάς.
Επίσης, από την ροδίτικη κουζίνα δεν λείπουν τα εκλεκτά τυριά (σκληρά, μαλακά και ημίσκληρα), που παράγονται κυρίως στα ορεινά χωριά.
Επίσης, οι βολβοί των κυκλάμινων καθαρίζονται από την εξωτερική φλούδα και ξύνονται όπως το κυδώνι, ξεπικρίζονται με επαναλαμβανόμενα βρασίματα και αφού σιγοβράσουν με άφθονη ζάχαρη και τριμμένο μοσχοκάρυδο τρώγονται ως γλυκό του κουταλιού, μοναδικό στην Ελλάδα!
Μπορείτε ακόμη να δοκιμάσετε μαντινάδες (ένα είδος μικρού ξεροτήγανου, το οποίο αφού τηγανιστεί μπαίνει σε διαλυμένο μέλι με ανθόνερο και πασπαλίζεται με ψιλοτριμμένα αμύγδαλα), μοσχοπούγκια (εορταστικό γλυκό, γεμιστό με μείγμα από ξηρούς καρπούς, παξιμάδι και μπαχαρικά), ταχινόπιτες (μικρές πίτες οι οποίες αφού ψηθούν, αλείφονται μ’ένα μείγμα από ταχίνι, ζάχαρη, κανέλα και γαρίφαλο και τυλίγονται σε ρολό) και πελτέ από καΐσι (πελτές από βερύκοκο που φτιάχνεται από τη φλούδα ή από ολόκληρο το φρούτο και σερβίρεται ως γλυκό του κουταλιού.
Τα γευστικά πιάτα της Ροδίτικης κουζίνας, βρίσκουν την ιδανική συντροφιά στα εξίσου απολαυστικά κρασιά των τοπικών οινοποιείων. Μην παραλείψετε κατά την παραμονή σας στο νησί να πιείτε και την ροδίτικη σούμα. Παράγεται στο χωριό Έμπωνας στα τέλη Σεπτεμβρίου.
Η κουζίνα της Ρόδου
Ταξίδι στις γεύσεις των Ιπποτών
Η Ρόδος, ένας από τους πιο διάσημους και αγαπημένους προορισμούς της Ελλάδας ιδιαίτερα κατά τους ανοιξιάτικους και καλοκαιρινούς μήνες. Οι λάτρεις των καλών γεύσεων από όλο τον κόσμο έχουν τους λόγους τους να επισκέπτονται το νησί, καθώς έχουν την ευκαιρία εκτός των άλλων να απολαύσουν τοπικές σπεσιαλιτέ που συνδυάζουν με μοναδικό τρόπο την παράδοση με τις σύγχρονες τάσεις στην γαστρονομία.Οι βασικές γραμμές της κουζίνας της πρωτεύουσας της Δωδεκανήσου έχουν χαραχθεί μέσα στους αιώνες από τις αμέτρητες κατακτήσεις και τους εισβολείς και από την Ανατολή αλλά και από τη Δύση. Οθωμανοί Τούρκοι, Ενετοί, Φράγκοι, μέχρι και οι Ιταλοί, το πρώτο μισό του 20ου αιώνα, έδωσαν το στίγμα τους σε αυτό που σήμερα ονομάζουμε ροδίτικη κουζίνα. Πάνω στο σταυροδρόμι των Πολιτισμών, η τοπική κουζίνα δανείστηκε στοιχεία από τις τρεις γειτονικές ηπείρους, την Ασία, την Αφρική και την Ευρώπη, ωστόσο παρά τις επιρροές, η Ροδίτικη κουζίνα διατήρησε τη Μεσογειακή της ταυτότητα.
Βασικά συστατικά της ροδίτικης κουζίνας
Παραδοσιακά το Ροδίτικο τραπέζι ήταν πάντα πλούσιο σε ποικιλία γεύσεων. Η βάση της ροδίτικης κουζίνας είναι κυρίως το σιτάρι και η ελιά καθώς βασικό πλεονέκτημα του νησιού είναι το γόνιμο έδαφός του, το οποίο επιτρέπει την καλλιέργεια. Γευστικά πιάτα με βάση το κρέας, φρέσκα ψάρια και θαλασσινά, δροσερές σαλάτες, και μια μεγάλη ποικιλία από γλυκά και επιδόρπια φτιαγμένα από δημητριακά, ελαιόλαδο, ξηρούς καρπούς, φρούτα, μέλι και μυρωδικά, συνθέτουν την μοναδική Ροδίτικη κουζίνα.Η αξιοποίηση των φυσικών υλών και η συντήρηση τους με παραδοσιακές μεθόδους δημιούργησαν απλά και θρεπτικά γεύματα. Ιδιαίτερα διαδεδομένο στο νησί είναι το πλιγούρι από στάρι, τα ζυμαρικά όπως τραχανάς, μακαρόνια, χυλοπίτες και πράσινα όπως κάππαρη, άγρια χόρτα, βλίτα, κληματόφυλλα, κόκκινες κολοκύθες, κρεμμύδια, φασολάκια και άλλα πολλά που χρησιμοποιούνται σε πολλές παραδοσιακές συνταγές.
Παραδοσιακά πιάτα
Κατά την παραμονή σας στο νησί των Ιπποτών μην παραλείψετε να δοκιμάσετε τις τοπικές σπεσιαλιτέ που θα απογειώσουν τη γαστρονομική σας διάθεση! Από τα ορεκτικά που προσφέρει η κουζίνα της Ρόδου δοκιμάστε τα μοναδικά ροδίτικα πιταρούδια (ρεβυθοκεφτέδες με άφθονο ψιλοκομμένο δυόσμο, κρεμμύδια και μια ντομάτα που τηγανίζονται σε καυτό λάδι), κολοκυθοκεφτέδες, ντολμάδες με φακές σε φύλλα κυκλάμινου.Από τα κυρίως πιάτα αξίζει να γευτείτε βλίτα και γλιστρίδες γιαχνί, γεμιστά (από ντομάτες και πιπεριές έως και κολοκυθοανθούς ή κρεμμύδια), κολοκούδι (κολοκύθα) στο φούρνο, φασολάκια μπαρμπούνια με ντομάτα και πιπεριά, καράβολους (σαλιγκάρια κοκκινιστά με άφθονα κρεμμύδια και κύμινο ή με πλιγούρι), εντράδα με κρέας και λαχανικά, κατσικάκι στον πυδιακό (στενό και ψηλό πήλινο τσουκάλι), κοτόπουλο με πληγούρι, σπετζοφάι και όρνιθα με λουκούμι (είδος ζυμαρικού), λόπια (κατσικίσιο κρέας με λόπια δηλαδή ξερά φασόλια ή ρεβύθια). Πολύ ιδιαίτερο πιάτο και αγαπημένο των Ροδιτών, αποτελούν οι αμάραγγοι, δηλαδή τα βλαστάρια των μαργαριτών του Μαγιού, που τρώγονται βραστά με ξύδι, συνοδεία σκορδαλιάς.
Επίσης, από την ροδίτικη κουζίνα δεν λείπουν τα εκλεκτά τυριά (σκληρά, μαλακά και ημίσκληρα), που παράγονται κυρίως στα ορεινά χωριά.
Ξέρεις τι είναι τα κυκλάμινα;
Τα «καμηλάκια», τα κυκλάμινα δηλαδή όπως ονομάζονται στη Ρόδο, έχουν μια ιδιαίτερη θέση στην τοπική γαστρονομία που ίσως και να είναι μοναδική. Τα τρυφερά φύλλα από τα κυκλάμινα αφού ζεματιστούν, όπως ακριβώς και τα αμπελόφυλλα, γεμίζονται με ρύζι και αφού μαγειρευτούν στην κατσαρόλα περιχύνονται με αβγολέμονο και δημιουργούν ένα πεντανόστιμο πιάτο ντολμάδες.Επίσης, οι βολβοί των κυκλάμινων καθαρίζονται από την εξωτερική φλούδα και ξύνονται όπως το κυδώνι, ξεπικρίζονται με επαναλαμβανόμενα βρασίματα και αφού σιγοβράσουν με άφθονη ζάχαρη και τριμμένο μοσχοκάρυδο τρώγονται ως γλυκό του κουταλιού, μοναδικό στην Ελλάδα!
Ροδίτικα γλυκίσματα
Μεγάλη είναι και η φήμη των ροδίτικων γλυκισμάτων. Το πατροπαράδοτο γλυκό των Ροδιτών για όλα τα χαρμόσυνα γεγονότα, αρραβώνες, γάμους, γεννητούρια, βαφτίσια, ονομαστικές γιορτές, είναι το μελεκούνι. Έχει μαλακή μελένια υφή και άρωμα από φλούδα πορτοκαλιού, κανέλα και μοσχοκάρυδο. Παλαιότερα, αντί για προσκλητήριο γάμου έστελναν ένα μικρό ρομβοειδές κομμάτι από μελεκούνι.Μπορείτε ακόμη να δοκιμάσετε μαντινάδες (ένα είδος μικρού ξεροτήγανου, το οποίο αφού τηγανιστεί μπαίνει σε διαλυμένο μέλι με ανθόνερο και πασπαλίζεται με ψιλοτριμμένα αμύγδαλα), μοσχοπούγκια (εορταστικό γλυκό, γεμιστό με μείγμα από ξηρούς καρπούς, παξιμάδι και μπαχαρικά), ταχινόπιτες (μικρές πίτες οι οποίες αφού ψηθούν, αλείφονται μ’ένα μείγμα από ταχίνι, ζάχαρη, κανέλα και γαρίφαλο και τυλίγονται σε ρολό) και πελτέ από καΐσι (πελτές από βερύκοκο που φτιάχνεται από τη φλούδα ή από ολόκληρο το φρούτο και σερβίρεται ως γλυκό του κουταλιού.
Τα γευστικά πιάτα της Ροδίτικης κουζίνας, βρίσκουν την ιδανική συντροφιά στα εξίσου απολαυστικά κρασιά των τοπικών οινοποιείων. Μην παραλείψετε κατά την παραμονή σας στο νησί να πιείτε και την ροδίτικη σούμα. Παράγεται στο χωριό Έμπωνας στα τέλη Σεπτεμβρίου.
