Γάμος στα Μυριοκέφαλα Ρεθύμνου

Καλοκαίρι του 2003. Ένα κάλεσμα με αφορμή τον γάμο της κόρης του παπά-Γιάννη, μας οδηγεί οικογενειακώς στα Μυριοκέφαλα, έναν όμορφο ορεινό οικισμό μισή μόλις ώρα από το Ρέθυμνο. Βρίσκουμε ολόκληρο το χωριό «στο πόδι» για τις τελευταίες ετοιμασίες του γάμου. Καλωσορίσματα, ευχές και πειράγματα ακούγονται από παντού. Η ευθυμία είναι διάχυτη∙ τα πρώτα τσουγκρίσματα με ρακή θα πρέπει να είχαν ξεκινήσει από νωρίς… Η ώρα του μυστηρίου φτάνει και η όμορφη νύφη ξεκινά με τα πόδια για την εκκλησία. Τη χαρά της μοιράζεται ολόκληρο σχεδόν το χωριό, που με μπροστάρηδες τους λυράρηδες, σχηματίζουν μια χαρούμενη πομπή. Ωραίο το μυστήριο, αλλά τα καλύτερα έρχονται μετά… Μακρόστενες τάβλες - φορτωμένες με χίλια δύο κρητικά καλούδια - έχουν στηθεί στον προαύλιο χώρο της εκκλησίας: αχνιστό γαμοπίλαφο∙ ζουμερός ντάκος∙ μυρωδάτα λυχναράκια∙μελωμένα ξεροτήγανα∙ ξεροψημένα γουλίδια∙ οφτό με πατάτες στον ξυλόφουρνο… Καλλίφωνοι λυράρηδες και λαγουτιέρηδες, με επιδέξιες κοντυλιές, δίνουν το σύνθημα και το γλέντι ξεκινά! Τα κρητικά στιβάνια σείουν το έδαφος με λεβέντικες φιγούρες στα πατήματα του πεντοζάλη. Αυτοσχέδιες μαντινάδες αλλά και απανωτές μπαλωθιές απογειώνουν το κέφι. Δυνατή ρακή και κόκκινο κρασί (μαρουβάς) γεμίζουν τα ποτήρια που αδειάζουν σχεδόν με μιας. Το ξημέρωμα μας βρίσκει «στρωματσάδα» στο κελί της εκκλησίας, που πρόχειρα έχει μετατραπεί σε ξενώνα, για λίγο ύπνο και ξεκούραση. Λίγο αργότερα, τα νυσταγμένα βήματά μας βρίσκουν αυτόματα θαρρείς τον δρόμο για το κοντινό καφενείο. Διπλός καφές – για ν’ ανοίξει το μάτι – και κρητικό πρωινό με κρίθινα παξιμαδάκια και βουτυράτη γραβιέρα για να πάρουμε δυνάμεις. Ώρα για αναχώρηση. Αποχαιρετάμε συγγενείς και φίλους και ξεκινάμε για το Ρέθυμνο φορτωμένοι με φιλέματα της κρητικής γης. Το πιο σπουδαίο, όμως, το κουβαλάμε μέσα μας: είναι οι υπέροχες αναμνήσεις μιας αξέχαστης εμπειρίας!