Παραλιακή πόλη της Εύβοιας και «πύλη» του νησιού, λόγω της ακτοπλοϊκής σύνδεσης με τον Ωρωπό Αττικής. Είναι χτισμένη στη θέση της ένδοξης αρχαίας πόλης-κράτους, κυρίαρχης δύναμης στους τομείς της ναυτιλίας, του εμπορίου και της γεωργίας, με σημαντικές αποικίες στο Αιγαίο και στην Κάτω Ιταλία. Καταστράφηκε δύο φορές από τους Πέρσες και τους Ρωμαίους, ενώ αργότερα εγκαταλείφθηκε ως το 1827, όταν εγκαταστάθηκαν εδώ πρόσφυγες από το νησί των Ψαρών (παλαιότερα η πόλη ονομαζόταν Νέα Ψαρά). Απέχει 23,5 χλμ. ΝA από τη Xαλκίδα.