Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς στην Πελοπόννησο
Σπουδαία μνημεία από κάθε περίοδο της πολυκύμαντης ιστορίας της, όπως εμβληματικοί αρχαιολογικοί χώροι, βυζαντινές εκκλησιές και εντυπωσιακά κάστρα, καθιστούν την Πελοπόννησο ιδανικό προορισμό για περιήγηση και επαφή με την ιστορία και τον πολιτισμό.
Αξιοθαύμαστο είναι το γεγονός, ότι πέντε από τα συνολικά 19 ελληνικά μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς, που συγκαταλέγονται στον κατάλογο της UNESCO, βρίσκονται στην Πελοπόννησο.
Ελάτε να τα επισκεφθούμε.
Ναός Επικούριου Απόλλωνα
Στο κέντρο της Πελοποννήσου, στις Βάσσες της αρχαίας Φιγαλείας και σε υψόμετρο 1.130 μ. στέκει αγέρωχος ο ναός του Επικούριου Απόλλωνα, επικαλούμενος και «Παρθενώνας της Πελοποννήσου», καθώς εμπνευστής και κατασκευαστής του ναού θεωρείται ο Ικτίνος, μέγας αρχιτέκτονας της αρχαιότητας, που μαζί με τον Καλλικράτη σχεδίασε τον Παρθενώνα. Μάλιστα, το πανανθρώπινο αυτό στολίδι της αρχιτεκτονικής ήταν το πρώτο από τα θαυμαστά μνημεία της Ελλάδας, το οποίο αναγνωρίστηκε από την UNESCO ως Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς, το 1986. Τον ναό μπορείτε να προσεγγίσετε από την Ηλεία, μετά από μια μαγευτική διαδρομή δίπλα στον ρου του ποταμού Νέδα, ή από την Τρίπολη και τη Μεγαλόπολη.
Ο ναός, στη σημερινή του μορφή, οικοδομήθηκε ανάμεσα στο 420 και το 400 π.Χ. , πιθανόν του 7ου αιώνα π.Χ. Ο νεώτερος ναός συγκεφαλαιώνει στη δομή του όλη την αρχιτεκτονική γνώση του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού.
Με αρχαϊκά στοιχεία, αλλά και μεγάλες καινοτομίες αποτέλεσε αντικείμενο θαυμασμού των περιηγητών ανά τους αιώνες και εξακολουθεί έως σήμερα να εντυπωσιάζει και να γοητεύει τους επισκέπτες του.
Αρχαιολογικός χώρος Ασκληπιείου Επιδαύρου
Ο αρχαιολογικός χώρος της Επιδαύρου, από τους σημαντικότερους του αρχαίου κόσμου, μαγεύει την ανθρώπινη ψυχή με το κάλλος και την επιβλητικότητά του. Πρόκειται για χώρο που απηχεί τη λάμψη του ελληνικού πολιτισμού μέσα από απαράμιλλης αξίας αρχαιολογικά ευρήματα.
Η αρχαία πόλη της Επιδαύρου, με θέα τον Σαρωνικό κόλπο, δέσποζε στην αργολική γη. Τα όρη Αραχναίο, Κορυφαίο και Τίθιο, σαν φυσική αγκαλιά, προστάτευαν την πολιτεία από τους ανέμους, χαρίζοντάς της εξαίσιο κλίμα. Άφθονα γάργαρα νερά, πανέμορφα φυσικά τοπία και ευεργετικές κλιματολογικές συνθήκες δημιούργησαν τον ιδανικό τόπο για την ίαση του ανθρώπου, με τη δύναμη των θεών. Εκεί θεμελιώθηκε το Ασκληπιείο, η έδρα του θεού ιατρού της αρχαιότητας και το σημαντικότερο θεραπευτικό κέντρο όλου του ελληνικού και ρωμαϊκού κόσμου. Τα μνημεία του αποτελούν σήμερα όχι μόνο παγκοσμίου φήμης αριστουργήματα της αρχαίας ελληνικής τέχνης, αλλά και εξαιρετική μαρτυρία για την άσκηση της ιατρικής κατά την αρχαιότητα.
Μυστράς
Η επίσκεψη στο Μυστρά, 6 χλμ. ΒΔ της Σπάρτης, μεταφέρει τον ταξιδιώτη στην εποχή της βυζαντινής αυτοκρατορίας. Η μεσαιωνική καστροπολιτεία της Πελοποννήσου, με τα γοητευτικά σημάδια του χρόνου, συναρπάζει με την ακαταμάχητη ατμόσφαιρα που δημιουργούν τα υπέροχα μνημεία της: τα «Παλάτια των Παλαιολόγων», οι κατοικίες των ευγενών (Λάσκαρη, Φραγκόπουλου), οι επιβλητικές εκκλησίες (Αγίου Δημητρίου, Παντάνασσας) και τα μοναστήρια (Περιβλέπτου, Βροντοχίου) συνθέτουν ένα σκηνικό μεγαλείου αλλοτινών εποχών. Μια βόλτα στο εντυπωσιακό μουσείο, διώροφο πέτρινο κτήριο του 1754, ολοκληρώνει κατά τον καλύτερο τρόπο την περιήγηση σε έναν από τους ελκυστικότερους αρχαιολογικούς χώρους του κόσμου.
Αρχαιολογικός χώρος Ολυμπίας
Στη δυτική Πελοπόννησο, στην πανέμορφη κοιλάδα του ποταμού Αλφειού, άνθισε το πιο δοξασμένο ιερό της αρχαίας Ελλάδας, αφιερωμένο στον πατέρα των θεών, τον Δία. Απλώνεται στους νοτιοδυτικούς πρόποδες του κατάφυτου Κρονίου λόφου, μεταξύ των ποταμών Αλφειού και Κλαδέου, που ενώνονται σε αυτή την περιοχή.
Παρά την απομονωμένη θέση της κοντά στη δυτική ακτή της Πελοποννήσου, η Ολυμπία καθιερώθηκε στο πανελλήνιο ως το σημαντικότερο θρησκευτικό και αθλητικό κέντρο. Εδώ γεννήθηκαν οι σπουδαιότεροι αγώνες της αρχαίας Ελλάδας, οι Ολυμπιακοί, που διεξάγονταν κάθε τέσσερα χρόνια προς τιμήν του Δία, ένας θεσμός με ξεχωριστή ακτινοβολία και λάμψη από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα.
Σύμφωνα με τον ιστότοπο της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO, δεν υφίσταται αρχαιολογικός χώρος σ’ ολόκληρο τον κόσμο με τόσο στενή αναφορά προς τη σημερινή πραγματικότητα όσο αυτός της Ολυμπίας. Το αρχαίο στάδιο, όπου τελούνταν οι Ολυμπιακοί αγώνες στην αρχαιότητα, ο μνημειακών διαστάσεων ναός του Δία, ο μεγαλύτερος της Πελοποννήσου, το Φιλιππείο, ο ναός της Ήρας και η Παλαίστρα είναι μερικά μόνο από τα αξιοθέατα του χώρου.
Μυκήνες και Τίρυνθα
Η πελοποννησιακή γη φιλοξενεί στα «σπλάχνα» της έναν από τους σημαντικότερους πολιτισμούς που άνθισαν κάτω από το ελληνικό φως: τον Μυκηναϊκό. Οι «πολύχρυσες» Μυκήνες με τη μεγαλειώδη αρχιτεκτονική, τα γραπτά μνημεία και τον εκλεπτυσμένο πολιτισμό, έφτασαν στο απόγειο της ακμής τους στην ύστερη Εποχή του Χαλκού, ανάμεσα στο 1350 και το 1200 π.Χ. Οι πρώτες ηγεμονικές φατρίες εμφανίστηκαν ήδη από το 1700 π.Χ., σε δυσθεώρητο δηλαδή ιστορικό βάθος. Τότε είναι που κατασκευάζονται οι πρώτοι μνημειώδεις τάφοι. Έκτοτε, η εξέλιξη είναι ιλιγγιώδης: ανακτορικά συγκροτήματα, κυκλώπεια τείχη που προκαλούν και σήμερα δέος, ο γνωστός «Τάφος («Θησαυρός») του Ατρέα», τα τεράστια υπέρθυρα, οι κρήνες και οι προμαχώνες συγκροτούν ένα από τα μεγαλύτερα αρχιτεκτονικά συμπλέγματα που γνώρισε ο αρχαίος κόσμος.
Πόλη χτισμένη από Κύκλωπες θεωρούνταν η Τίρυνθα, καθώς η οχύρωση του λόφου (στο 8ο χλμ. του δρόμου Άργους – Ναυπλίου), που προφυλάσσει το ανακτορικό συγκρότημα, είναι τόσο εντυπωσιακή κατασκευή, ώστε οι αρχαίοι Έλληνες δεν μπορούσαν να δεχτούν ότι ολοκληρώθηκε από ανθρώπινο χέρι. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι με την Τίρυνθα συνδέονται όλοι οι μεγάλοι ήρωες που διαθέτουν υπερφυσικές δυνάμεις: ο Βελλεροφόντης, ο Περσέας, ο Ηρακλής.
Το κυκλικό κτήριο με τα 27 μέτρα διάμετρο, που δεσπόζει στην κορυφή του λόφου, δηλώνει αδιάψευστα τη δύναμη της πόλης. Η οχύρωσή της ολοκληρώθηκε σταδιακά για να προστατεύσει το ανακτορικό συγκρότημα, τους λατρευτικούς χώρους και τα ταφικά μνημεία. Αποθήκες, εργαστήρια και κατοικίες συμπληρώνουν την εικόνα μιας πόλης που άνθισε για κοντά 2000 χρόνια, μέχρι τον 5ο αιώνα π.Χ.
