ΙΩΑΝΝΙΝΑ
Βρίσκεται σε ύψος 470 μέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας. Έχει μήκος 7,5 περίπου χιλιόμετρα, πλάτος 1,5 ως 5 χιλιόμετρα, μέσο βάθος 4 - 5 μέτρα, μέγιστο βάθος 11 μέτρα και επιφάνεια 22,8 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Περιβάλλεται από τα όρη Μιτσικέλι και από τα ανατολικά αντερείσματα του Τομάρου (ή της Ολύτσικας), και σχηματίζεται από τα ύδατα τριών κυρίως πηγών (Ντραμπάντοβας, Σεντενίκου και Κρύας), που αναβλύζουν από τους πρόποδες του Μιτσικελίου. Συνδέεται με τους θρύλους της Κυρά - Φροσύνης και του Ντουραχάν. Οι όχθες της είναι πυκνόφυτες και τα βουνά της Ηπείρου καθρεφτίζονται στα νερά της.
Το όνομά της, Παμβώτις, μας παραδίδεται για πρώτη φορά το 12ο αιώνα από τον Ευστάθιο στα σχόλια που έγραψε για την Οδύσσεια. Αλλά ότι η λίμνη υπήρχε και παλαιότερα, προκύπτει από τον ιστορικό του Ιουστινιανού, Προκόπιο, που στα "Κτίσματα" αναφέρει την ίδρυση του φρουρίου των Ιωαννίνων ( 527-528 μ.Χ.).
Αν και στο παρελθόν η στάθμη των υδάτων της είχε μειωθεί σημαντικά, σήμερα αποτελεί ένα ζωντανό κομμάτι της χλωρίδας και πανίδας της περιοχής. Η λίμνη είναι ιχθυοτρόφος, περίφημα δε είναι τα χέλια και οι καραβίδες της. Αποτελεί πηγή ζωής για τους ψαράδες.
Στο μέσον περίπου βρίσκεται μικρή νησίδα που κατοικείται από 100 περίπου οικογένειες. Τα τελευταία χρόνια μάλιστα ο υγρός στίβος έχει καταστεί κέντρο διεξαγωγής διεθνών αθλητικών συναντήσεων, κωπηλασίας, κανόε καγιάκ και σκι.
Έχει αναφερθεί πολλές φορές στο παρελθόν ότι η λίμνη είχε παγώσει ολόκληρη. Μάλιστα, το έτος 1434 αναφέρεται ότι ο Ντουραχάν Πασάς της Ρούμελης την πέρασε με όλο το στρατό του χωρίς να αντιληφθεί ότι επρόκειτο για παγωμένη λίμνη. Το φαινόμενο έχει επαναληφθεί πολλές φορές, ενώ οι κάτοικοι του νησιού έχει τύχει να τη διασχίζουν με τα πόδια ή με ποδήλατα. Η υδάτινη λεκάνη της τροφοδοτείται με νερά που αναβλύζουν από τις πηγές του όρους Μιτσικέλι, της Ντραμπάντοβας, του Σεντενίκου και της Κρύας. Συνήθως γαλήνια, αλλά και ενίοτε παγωμένη, η λίμνη ασκούσε και ασκεί στους Γιαννιώτες μια μυστηριακή γοητεία που ενσαρκώνεται σε αστραφτερές καλοκαιρινές λιακάδες, υγρά πρωινά στην ομίχλη και μελαγχολικά χειμωνιάτικα δειλινά.
Οι πυκνόφυτες από εκτεταμένους καλαμιώνες όχθες της και η πλούσια παραλίμνια βλάστηση από ιτιές, λεύκες και θεώρατα πλατάνια προσφέρουν απάνεμο καταφύγιο σε πλήθος ενδημικών και αποδημητικών πουλιών. Ερωδιοί, βουτηχτάρια, μπεκατσίνια, αγριόκυκνοι και κορμοράνοι αναζητούν τα «προς το ζην» ανάμεσα σε νόστιμους ψαρομεζέδες.
Δύο είναι τα κύρια στοιχεία χαρακτηρίζουν τη λίμνη: η ονειρεμένη χερσόνησος με το ιστορικό κάστρο και τους ψηλούς μιναρέδες και το νησάκι – το μοναδικό κατοικημένο και «ανώνυμο» νησί λίμνης στην Ελλάδα – που αναπαύεται στα πράσινα νερά της.
Μικρά καραβάκια θα σας οδηγήσουν σε ένα οδοιπορικό ανάμεσα στη φύση, στις ιστορικές μονές αλλά και στη γραφική ψαράδικη κοινότητα όπου χτυπά ο παλμός της ζωής στο νησί. Γευθείτε τα ονομαστά γιαννιώτικα γλυκά, ένα φιλόξενο καλωσόρισμα των κατοίκων, αλλά και τις ονομαστές νοστιμιές της λίμνης όπως γριβάδια, χέλια και βατραχοπόδαρα.
Τα μυστικά της λίμνης, καλά κρυμμένα στη πρωινή ομίχλη, σας περιμένουν για ένα ταξίδι στο θρύλο και στην ιστορία.
Δραστηριότητες: Η λίμνη προσφέρει ιδανικές συνθήκες για θαλάσσιο σκι, κωπηλασία και κανό, καθώς τον περισσότερο καιρό οι άνεμοι που πνέουν στην περιοχή είναι ιδιαίτερα ευνοϊκοί.
Λίμνη Παμβώτιδα
Παμβώτις («η τα πάντα τρέφουσα») είναι το αρχαίο όνομα της γνωστής σε όλους μας λίμνης των Ιωαννίνων, που στολίζει με τη σπάνια ομορφιά της το ομώνυμο λεκανοπέδιο. Με ένα πλούσιο ιστορικό παρελθόν, διανθισμένο με θρύλους και παραδόσεις αιώνων, η λίμνη της Κυρά-Φροσύνης οδηγεί τη φήμη της και πέρα από τα όρια της χώρας μας.Βρίσκεται σε ύψος 470 μέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας. Έχει μήκος 7,5 περίπου χιλιόμετρα, πλάτος 1,5 ως 5 χιλιόμετρα, μέσο βάθος 4 - 5 μέτρα, μέγιστο βάθος 11 μέτρα και επιφάνεια 22,8 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Περιβάλλεται από τα όρη Μιτσικέλι και από τα ανατολικά αντερείσματα του Τομάρου (ή της Ολύτσικας), και σχηματίζεται από τα ύδατα τριών κυρίως πηγών (Ντραμπάντοβας, Σεντενίκου και Κρύας), που αναβλύζουν από τους πρόποδες του Μιτσικελίου. Συνδέεται με τους θρύλους της Κυρά - Φροσύνης και του Ντουραχάν. Οι όχθες της είναι πυκνόφυτες και τα βουνά της Ηπείρου καθρεφτίζονται στα νερά της.
Το όνομά της, Παμβώτις, μας παραδίδεται για πρώτη φορά το 12ο αιώνα από τον Ευστάθιο στα σχόλια που έγραψε για την Οδύσσεια. Αλλά ότι η λίμνη υπήρχε και παλαιότερα, προκύπτει από τον ιστορικό του Ιουστινιανού, Προκόπιο, που στα "Κτίσματα" αναφέρει την ίδρυση του φρουρίου των Ιωαννίνων ( 527-528 μ.Χ.).
Αν και στο παρελθόν η στάθμη των υδάτων της είχε μειωθεί σημαντικά, σήμερα αποτελεί ένα ζωντανό κομμάτι της χλωρίδας και πανίδας της περιοχής. Η λίμνη είναι ιχθυοτρόφος, περίφημα δε είναι τα χέλια και οι καραβίδες της. Αποτελεί πηγή ζωής για τους ψαράδες.
Στο μέσον περίπου βρίσκεται μικρή νησίδα που κατοικείται από 100 περίπου οικογένειες. Τα τελευταία χρόνια μάλιστα ο υγρός στίβος έχει καταστεί κέντρο διεξαγωγής διεθνών αθλητικών συναντήσεων, κωπηλασίας, κανόε καγιάκ και σκι.
Έχει αναφερθεί πολλές φορές στο παρελθόν ότι η λίμνη είχε παγώσει ολόκληρη. Μάλιστα, το έτος 1434 αναφέρεται ότι ο Ντουραχάν Πασάς της Ρούμελης την πέρασε με όλο το στρατό του χωρίς να αντιληφθεί ότι επρόκειτο για παγωμένη λίμνη. Το φαινόμενο έχει επαναληφθεί πολλές φορές, ενώ οι κάτοικοι του νησιού έχει τύχει να τη διασχίζουν με τα πόδια ή με ποδήλατα. Η υδάτινη λεκάνη της τροφοδοτείται με νερά που αναβλύζουν από τις πηγές του όρους Μιτσικέλι, της Ντραμπάντοβας, του Σεντενίκου και της Κρύας. Συνήθως γαλήνια, αλλά και ενίοτε παγωμένη, η λίμνη ασκούσε και ασκεί στους Γιαννιώτες μια μυστηριακή γοητεία που ενσαρκώνεται σε αστραφτερές καλοκαιρινές λιακάδες, υγρά πρωινά στην ομίχλη και μελαγχολικά χειμωνιάτικα δειλινά.
Οι πυκνόφυτες από εκτεταμένους καλαμιώνες όχθες της και η πλούσια παραλίμνια βλάστηση από ιτιές, λεύκες και θεώρατα πλατάνια προσφέρουν απάνεμο καταφύγιο σε πλήθος ενδημικών και αποδημητικών πουλιών. Ερωδιοί, βουτηχτάρια, μπεκατσίνια, αγριόκυκνοι και κορμοράνοι αναζητούν τα «προς το ζην» ανάμεσα σε νόστιμους ψαρομεζέδες.
Δύο είναι τα κύρια στοιχεία χαρακτηρίζουν τη λίμνη: η ονειρεμένη χερσόνησος με το ιστορικό κάστρο και τους ψηλούς μιναρέδες και το νησάκι – το μοναδικό κατοικημένο και «ανώνυμο» νησί λίμνης στην Ελλάδα – που αναπαύεται στα πράσινα νερά της.
Μικρά καραβάκια θα σας οδηγήσουν σε ένα οδοιπορικό ανάμεσα στη φύση, στις ιστορικές μονές αλλά και στη γραφική ψαράδικη κοινότητα όπου χτυπά ο παλμός της ζωής στο νησί. Γευθείτε τα ονομαστά γιαννιώτικα γλυκά, ένα φιλόξενο καλωσόρισμα των κατοίκων, αλλά και τις ονομαστές νοστιμιές της λίμνης όπως γριβάδια, χέλια και βατραχοπόδαρα.
Τα μυστικά της λίμνης, καλά κρυμμένα στη πρωινή ομίχλη, σας περιμένουν για ένα ταξίδι στο θρύλο και στην ιστορία.
Δραστηριότητες: Η λίμνη προσφέρει ιδανικές συνθήκες για θαλάσσιο σκι, κωπηλασία και κανό, καθώς τον περισσότερο καιρό οι άνεμοι που πνέουν στην περιοχή είναι ιδιαίτερα ευνοϊκοί.
