Αναψυχή
ΚΟΖΑΝΗ
Ο κινηματογράφος «Ολύμπιον» λειτουργεί συνεχώς από τις αρχές της δεκαετίας του 1950, ενώ ενδιαφέρουσες προβολές διοργανώνει και η Κινηματογραφική Λέσχη Κοζάνης. Το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο (ΔΗΠΕΘΕ) Κοζάνης, που ιδρύθηκε το 1997, αποτελεί έναν σημαντικό πολιτιστικό φορέα της πόλης. Ανεβάζει έργα από το κλασικό και το σύγχρονο ρεπερτόριο στις δύο σκηνές του, την Κεντρική και την Εναλλακτική, ενώ αρκετές παραστάσεις του ταξιδεύουν και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας.
Γύρω από την πόλη της Κοζάνης θα συναντήσετε άλλες ενδιαφέρουσες κωμοπόλεις, η καθεμιά με το δικό της χαρακτήρα. Η Πτολεμαΐδα, είναι χτισμένη σε υψόμετρο 600 μέτρων, σε ένα εύφορο οροπέδιο, που φαίνεται πως κατοικήθηκε από τα προϊστορικά χρόνια. Το παλιό της όνομα ήταν Καϊλάρ, σημαίνει λάσπες, πιθανότατα αναφορά στα έλη της περιοχής, τα οποία πλέον έχουν αποξηρανθεί. Η πόλη μεγάλωσε με την ανταλλαγή πληθυσμών μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή και γνώρισε πραγματική ακμή μετά την ανακάλυψη κοιτασμάτων λιγνίτη, τη δεκαετία του ’50, και τη δημιουργία εργοστασίων παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος, τομείς στους οποίους απασχολείται και η πλειονότητα των κατοίκων. Η Πτολεμαΐδα προσφέρει αρκετές ευκαιρίες διασκέδασης, με εστιατόρια, τσιπουράδικα, καφέ και μπαρ, γύρω από την κεντρική πλατεία, ενώ μπορεί να αποτελέσει βάση για εξορμήσεις τόσο προς τα όρη Βέρμιο και Ασκιο όσο και προς τις λίμνες του Αμυνταίου.
Η Σιάτιστα διατηρεί τα ίχνη του πλούτου που σωρεύτηκε στην πόλη στη διάρκεια των προηγούμενων αιώνων. Τα παλιά αρχοντικά και οι εκκλησίες δεν αφήνουν περιθώρια για αμφισβήτηση. Χτισμένη στις νότιες απολήξεις του όρους Ασκιο, σε κατηφορικό έδαφος και υψόμετρο 900 μέτρων, παραδοσιακά χωριζόταν σε δύο συνοικίες, τη Γεράνεια και τη Χώρα, που πλέον έχουν σχεδόν ενωθεί. Οι κάτοικοι ασχολούνται κυρίως με την εκτροφή γουνοφόρων ζώων, την κατεργασία και το εμπόριο της γούνας, την αμπελουργία και πολύ λιγότερο με την κτηνοτροφία. Εδώ θα απολαύσετε πρώτα απ’ όλα την ηρεμία και τις όμορφες εικόνες του τοπίου, ενώ στα εστιατόρια θα δοκιμάσετε νόστιμα ψητά κρέατα και τοπικές συνταγές.
Τα Σέρβια και το Βελβεντό, χτισμένα κοντά στις όχθες της τεχνητής Λίμνης Πολυφύτου, σας προσκαλούν να ανακαλύψετε τη μακριά ιστορία τους και τις φυσικές ομορφιές, αλλά και να δοκιμάσετε τις τοπικές νοστιμιές στα εστιατόρια της περιοχής τους.
Φεύγοντας από την περιοχή της Κοζάνης μην ξεχάσετε να πάρετε μαζί μας Τυροκομικά από την Αιανή, τα Λεύκαρα ή το Βόιο και αν είστε τυχεροί το σπάνιο Τυρί Αέρος της Βλάστης από κατσικίσιο γάλα. Εμφιαλωμένα κρασιά από τα οινοποιεία της Σιάτιστας και του Βελβεντού. Γλυκά και τραγανά κουρκουμπίνια και τουλούμπες από το Βελβεντό. Όσπρια από το Βόιο και ιδιαίτερα φασόλια από το Σισάνι. Κάστανα στην εποχή τους από τα Καστανοχώρια του Βοΐου. Μήλα και Κεράσια Εορδαίας, Ροδάκινα από το Βελβεντό και βέβαια ένα σακουλάκι Κρόκο, για να θυμόμαστε το ταξίδι μας κάθε φορά που αρωματίζουμε το φαγητό μας.
Τέχνη και ψυχαγωγία στην Κοζάνη
Στην κεντρική πλατεία της Κοζάνης, στην πλατεία Νίκης, εκεί που δεσπόζει το Ρολόι, που πρωτοχτύπησε την Πρωτοχρονιά του 1940, αλλά και στους δρόμους και τους πεζόδρομους, αναπτύσσεται κυρίως η βραδινή ζωή της πόλης, με τα περισσότερα εστιατόρια, τα μεζεδοπωλεία, τα καφέ και τα μπαράκια.Ο κινηματογράφος «Ολύμπιον» λειτουργεί συνεχώς από τις αρχές της δεκαετίας του 1950, ενώ ενδιαφέρουσες προβολές διοργανώνει και η Κινηματογραφική Λέσχη Κοζάνης. Το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο (ΔΗΠΕΘΕ) Κοζάνης, που ιδρύθηκε το 1997, αποτελεί έναν σημαντικό πολιτιστικό φορέα της πόλης. Ανεβάζει έργα από το κλασικό και το σύγχρονο ρεπερτόριο στις δύο σκηνές του, την Κεντρική και την Εναλλακτική, ενώ αρκετές παραστάσεις του ταξιδεύουν και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας.
Γύρω από την πόλη της Κοζάνης θα συναντήσετε άλλες ενδιαφέρουσες κωμοπόλεις, η καθεμιά με το δικό της χαρακτήρα. Η Πτολεμαΐδα, είναι χτισμένη σε υψόμετρο 600 μέτρων, σε ένα εύφορο οροπέδιο, που φαίνεται πως κατοικήθηκε από τα προϊστορικά χρόνια. Το παλιό της όνομα ήταν Καϊλάρ, σημαίνει λάσπες, πιθανότατα αναφορά στα έλη της περιοχής, τα οποία πλέον έχουν αποξηρανθεί. Η πόλη μεγάλωσε με την ανταλλαγή πληθυσμών μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή και γνώρισε πραγματική ακμή μετά την ανακάλυψη κοιτασμάτων λιγνίτη, τη δεκαετία του ’50, και τη δημιουργία εργοστασίων παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος, τομείς στους οποίους απασχολείται και η πλειονότητα των κατοίκων. Η Πτολεμαΐδα προσφέρει αρκετές ευκαιρίες διασκέδασης, με εστιατόρια, τσιπουράδικα, καφέ και μπαρ, γύρω από την κεντρική πλατεία, ενώ μπορεί να αποτελέσει βάση για εξορμήσεις τόσο προς τα όρη Βέρμιο και Ασκιο όσο και προς τις λίμνες του Αμυνταίου.
Η Σιάτιστα διατηρεί τα ίχνη του πλούτου που σωρεύτηκε στην πόλη στη διάρκεια των προηγούμενων αιώνων. Τα παλιά αρχοντικά και οι εκκλησίες δεν αφήνουν περιθώρια για αμφισβήτηση. Χτισμένη στις νότιες απολήξεις του όρους Ασκιο, σε κατηφορικό έδαφος και υψόμετρο 900 μέτρων, παραδοσιακά χωριζόταν σε δύο συνοικίες, τη Γεράνεια και τη Χώρα, που πλέον έχουν σχεδόν ενωθεί. Οι κάτοικοι ασχολούνται κυρίως με την εκτροφή γουνοφόρων ζώων, την κατεργασία και το εμπόριο της γούνας, την αμπελουργία και πολύ λιγότερο με την κτηνοτροφία. Εδώ θα απολαύσετε πρώτα απ’ όλα την ηρεμία και τις όμορφες εικόνες του τοπίου, ενώ στα εστιατόρια θα δοκιμάσετε νόστιμα ψητά κρέατα και τοπικές συνταγές.
Τα Σέρβια και το Βελβεντό, χτισμένα κοντά στις όχθες της τεχνητής Λίμνης Πολυφύτου, σας προσκαλούν να ανακαλύψετε τη μακριά ιστορία τους και τις φυσικές ομορφιές, αλλά και να δοκιμάσετε τις τοπικές νοστιμιές στα εστιατόρια της περιοχής τους.
Φεύγοντας από την περιοχή της Κοζάνης μην ξεχάσετε να πάρετε μαζί μας Τυροκομικά από την Αιανή, τα Λεύκαρα ή το Βόιο και αν είστε τυχεροί το σπάνιο Τυρί Αέρος της Βλάστης από κατσικίσιο γάλα. Εμφιαλωμένα κρασιά από τα οινοποιεία της Σιάτιστας και του Βελβεντού. Γλυκά και τραγανά κουρκουμπίνια και τουλούμπες από το Βελβεντό. Όσπρια από το Βόιο και ιδιαίτερα φασόλια από το Σισάνι. Κάστανα στην εποχή τους από τα Καστανοχώρια του Βοΐου. Μήλα και Κεράσια Εορδαίας, Ροδάκινα από το Βελβεντό και βέβαια ένα σακουλάκι Κρόκο, για να θυμόμαστε το ταξίδι μας κάθε φορά που αρωματίζουμε το φαγητό μας.