Ξύλινα παιχνίδια: μια ιστορία και όνειρα με θέα τη θάλασσα

Το καράβι φτάνει στη Νιο. Νέο νησάκι, νέο σπίτι στο κέντρο του Αιγαίου. Έχουν για σπίτι τους τον λόφο του Σκάρκου με θέα το λιμάνι και την Χώρα. Γύρω τους χωράφια, ξερολιθιές, λυγαριές, σκίνοι και πικροδάφνες.Η Αθηνά δουλεύει στην ανασκαφή του Προϊστορικού οικισμού του Σκάρκου. Ευτυχία! Περνά όλο τον χρόνο έξω, τα χέρια της μέσα στα χώματα. Σκάβει, αγγίζει, γράφει. Αέρας κυκλαδίτικος, μελτέμια, ήλιος, καθαρή σκέψη.

Στο σπίτι ένα μικρό εργαστήρι, μακέτες, μουσική, ζεστός καφές, μια αυθάδικη ιδέα κι άλλες τρελές. Τα μάτια του Χοσέ κι της Αθηνάς λάμπουν. Μιλούν για παιχνίδια, φτιάχνουν παιχνίδια, πριν πέσουν για ύπνο σκέφτονται παιχνίδια. Ονειρεύονται ένα εργαστήρι μπροστά στη θάλασσα.

Τα μεσημέρια διαβάζουν τη βιογραφία του Joaquin Torres Garcia και δακρύζουν όταν το εργοστάσιο παιχνιδιών του στη Νέα Υόρκη, έπιασε φωτιά. Μαθαίνουν να φτιάχνουν ιστοσελίδα, να φωτογραφίζουν παιχνίδια, γράφουν τα κείμενά τους και αυθάδικα στέλνουν γράμματα σε μπλογκ, εφημερίδες και περιοδικά. «Είμαστε το The Wandering Workshop»

Ο άσπρος γάτος κοιμάται δίπλα στη σόμπα. Έτσι περνούν τα χρόνια στις Κυκλάδες. Ο Χοσέ και η Αθηνά αναπνέουν μελτέμια, βλέπουν μπλε και φτιάχνουν ξύλινες βαρκούλες. Βουτούν στον Κάλαμο και στις Τρεις Κλισιές και στις Πλάκες. Είναι ευτυχισμένοι. Τα παιχνίδια έχουν αρχίσει να ταξιδεύουν σε μέρη μακρινά. Την πρώτη φορά που πούλησαν παιχνίδι στην Αυστραλία, χόρευαν μέσα στο σπίτι. Ο άσπρος γάτος κοιμόταν στην σκιά, στην αυλή.

Η Αθηνά και ο Χοσέ φορτώνουν γι΄άλλη μια φορά τα πράγματά τους στο αυτοκίνητο. Βάζουν και δυόσμο από τον κήπο και τις γλάστρες τους όλες. Ο γάτος χωράει στα πόδια της Αθηνάς. Με δάκρυα στα μάτια αποχαιρετούν τη Γρατσιόζα, τον Ηλία, τη Ροδούλα και τον Κώστα. Τον Κάλαμο, το αγαπημένο σπίτι στον Κάτω Κάμπο και τον Σκάρκο. Μπαίνουν στο καράβι.