Σκέφτομαι τις Κυκλάδες, στην Ελλάδα, μια γη που έχω κλεισμένη στην καρδιά μου

Σκέφτομαι τις Κυκλάδες, στην Ελλάδα,  μία γη που έχω κλεισμένη στην καρδιά μου. Μία γη άγρια, συναρπαστική, όπου ακόμα και μέσα από τις πέτρες βλέπεις να γεννιέται ένα λουλούδι. Γι΄αυτό, όποτε μπορώ, ξαναπηγαίνω στην Ελλάδα, σαν νέος Οδυσσέας στην Ιθάκη. Πηγαίνω για να ακούσω την φωνή του ανέμου που μού ψιθυρίζει στο αυτί και μού αναστατώνει τα μαλλιά. Πηγαίνω εκεί για να ζήσω εκείνη την πρωτόγονη ζωή, φτιαγμένη από απλά πράγματα, τα μοναδικά, για τα οποία αξίζει τον κόπο να υπάρχεις. Επιστρέφω για να κάνω βόλτες σε αμόλυντα μέρη όπου ο κόσμος είναι καλόκαρδος και σταματάει ακόμα να μιλήσει μαζύ σου στον δρόμο, για όσον χρόνο χρειάζεται. Επιστρέφω διότι η Ελλάδα είναι μέρος χωρίς χρονικούς περιορισμούς. Επιστρέφω διότι εδώ δεν υπάρχει η βιασύνη και η ζωή κυλάει δίνοντάς σου την δυνατότητα να παρατηρήσεις την φύση που σε περιβάλλει. Κάνοντας μια βουτιά στην άγρια και πρωτόγονη φύση των Κυκλάδων έχεις την συναίσθηση ότι παίρνεις από την δύναμη των φυτών που παλεύουν για να εξασφαλίσουν επιβίωση σε ένα μέρος δύσκολο,  μιας ομορφιάς όμως που σε αναστατώνει. Γι΄αυτό παρατηρώ την ελληνική φύση και παίρνω παράδειγμα από την ζωτική δύναμή της. Εδώ, τα φυτά προσκολλώνται με όλη τους την ενέργεια στα βράχια, για να αντισταθούν στον άνεμο, σαν να μάς λένε ότι η ζωή είναι το πιο πολύτιμο πράγμα που έχουμε, ακόμη και όταν όλα φαίνονται προφανή. Η ελληνική φύση είναι ένας ύμνος στην ζωή· είναι η ζωή πρώτα απ΄όλα και αυτό, μου το δίδαξαν τα άνθη και τα άγρια βότανα που συναντώ όταν κάνω τους περιπάτους μου κατά μήκος των  μονοπατιών, ανάμεσα στην θάλασσα και τον ουρανό. Έτσι, παρατηρώ το θυμάρι με τα μαβιά άνθη του, περιτριγυρισμένα από μέλισσες, άνθη που το άρωμά τους το αισθάνεσαι από μακρυά και παρατηρώ τον αμάραντο  με τα κίτρινα  κεφαλάκια του που με μεταφέρει σε μία από εκείνες τις μικρές ελληνικές εκκλησίτσες που μοσχοβολούν λιβάνι. Μία βόλτα μέσα στην ελληνική φύση είναι πραγματική  θεραπεία ψυχής, είναι σαν να κάνεις δωρεάν αρωματοθεραπεία, απόλυτα πεπεισμένοι για το όφελος καθ΄όλην την διάρκεια του χειμώνα, όταν οι αναμνήσεις θα  θερμαίνουν την καρδιά  που έσπειρε τα κομμάτια της σε κάποια θάλασσα και το δείλι θα μοιάζει με ασημένια ασπίδα. Για μένα αυτό είναι η Ελλάδα, ένα μαγικό μέρος με υπέροχο άρωμα, όπου τα έθιμα και η φύση σού διδάσκουν την αρμονική συμβίωση στο ταξίδι της ζωής σου. Γι΄αυτό μένουμε ώρες χωρίς να μιλάμε κοιτάζοντας τα αστέρια ή την σελήνη να καθρεφτίζεται στην θάλασσα περιμένοντας την αυγή κάποιας άλλης ημέρας που όλο και κάτι θα σου χαρίσει, μπορεί το γέλιο ενός μωρού ή ένα σπιτίσιο φαγητό, μία πίτα, με μάραθο, που φυτρώνει εκεί που θα βρεις και την αρμύρα. Η Ελλάδα είναι η φύση που μάς ζητάει να επιστρέψουμε σε αυτήν. Το να επισκεπτόμαστε την Ελλάδα είναι σαν να παρατηρούμε την ψυχή μας, ανακαλύπτοντας εκείνη την άγρια και φυσική πλευρά αυτής της ψυχής που μόνο η αγάπη προς την φύση μάς δείχνει πώς να την κατανοήσουμε. By: Patrizia Gaidano