Τα Καφενεία της Αμοργού
Τα καφενεία της Ελλάδας, ήταν καταρχάς οι χώροι όπου οι άνδρες έπιναν τον καφέ τους. Σιγά σιγά, τα καφενεία της ελληνικής επαρχίας μετατράπηκαν στην καρδιά της ανδρικής κοινωνίας κάθε τόπου. Χώροι συνάντησης των ανδρών, συνεύρεσης και κοινωνικής συναναστροφής, επιτραπέζιων παιχνιδιών (τάβλι, χαρτιά) και απολαύσεων, ενημέρωσης αλλά και πολιτικών αντιπαραθέσεων, τα καφενεία, οι «μικρές Βουλές της χώρας», είναι ταυτόχρονα το μέρος για τις επαγγελματικές συναλλαγές αλλά και για το γλέντι της παρέας. Ειδικά τα καφενεία της επαρχίας εξακολουθούν να αποτελούν τον ενδιάμεσο κάθε χωριού με τον εξωτερικό κόσμο. Κι ενώ στα περισσότερα καφενεία των νησιών του Αιγαίου, λόγω της τουριστικής και της οικοδομικής ανάπτυξης, τα καφενεία εκσυγχρονίστηκαν σε σύγχρονες μοντέρνες καφετέριες, τα καφενεία της Αμοργού διατηρούν την γραφικότητα που είχαν όπως πριν μισό αιώνα, αλλά και τις παλιές τους πολλαπλές χρήσεις. Δεν υπάρχει χωριό στην Αμοργό να μην διατηρεί ένα τουλάχιστον καφενείο, που να αξίζει κανείς να επισκεφτεί να απολαύσει την αισθητική του χώρου του, τον ελληνικό καφέ και τους αμοργιανούς μεζέδες που συνοδεύουν το ούζο ή την ψημένη ρακή. Στα Κατάπολα διατηρείται ακόμα το ιστορικό καφενείο του λιμανιού Πρέκας, (καφενείο, πρακτορείο εισιτηρίων, εστιατόριο), στην Χώρα το πασίγνωστο καφενείο του Πάρβα, αλλά και ο Φωτοδότης με τις μουσικές βραδιές του. Στην κάτω Μεριά θα συναντήσει κανείς στην Αρκεσίνη το καφενείο του Μάκη του γηραιότερου εν ζωή καφετζή του νησιού, του Νικήτα στην Κολοφάνα, και στον Πύργο το παραδοσικό καφενείο μεζεδοπωλείο. Στην Άνω Μεριά, στα Θολάρια ξεχωρίζουν το οινο-παντοπωλείο-καφενείο Χορευτής και η Καλή Καρδιά, και στην Λαγκάδα το πανέμορφο Μοσχουδάκι, ενώ στον ερημικό αλλά πανέμορφο οικισμό του Ασφονδυλίτη το Στέκι.
