ΑΘΗΝΑ
Το Μουσείο Βορρέ και τα εκθέματά του που καλύπτουν 2500 χρόνια ελληνικής ιστορίας, αποτελείται από ένα σύνολο 14 στρεμμάτων κτιρίων, αυλών και κήπων, παρουσιάζοντας έτσι ένα πανόραμα της Ελλάδας του παρελθόντος και του παρόντος. Αποτελείται από δυο τμήματα: το λαογραφικό τμήμα «Πυργί», που ήταν η κατοικία του Ίωνα Βορρέ και το μουσείο σύγχρονης ελληνικής τέχνης.
Όταν ο Ίων Βορρές επέστρεψε στην Αθήνα από τον Καναδά μετά από απουσία σχεδόν 20 ετών, απογοητεύτηκε με την αισθητική της μεταπολεμικής Ελλάδας. Αποφάσισε τότε να κάνει κάτι για να περισώσει και να προβάλλει ένα γνήσιο ελληνικό περιβάλλον. Αγόρασε μια περιοχή 2 περίπου στρεμμάτων στην Παιανία, γενέτειρα του Δημοσθένη. Ήταν εκεί, σε μια ιστορική ελληνική τοποθεσία που υλοποίησε το προσωπικό του όραμα να παρουσιάσει την πολύτροπη, ευγενική αρμονία και ωραιότητα της παραδοσιακής Ελλάδας, σε όλες τις αρχιτεκτονικές και διακοσμητικές παραλλαγές της.
Έχοντας ως αφετηρία ένα σύνολο από τρεις προϋπάρχουσες ερειπωμένες κατοικίες των αρχών του 19ου αιώνα, αρχίζει το έργο κατασκευής της κατοικίας του. Το Πυργί προβάλλει ως εκθέματα κυρίως σπάνια έπιπλα, χαρακτηριστικά χαλιά, χωριάτικες γούρνες, κιούπια, μυλόπετρες, υπέρθυρα, μια αξιόλογη συλλογή κεραμικών, ζωγραφικά έργα και χαρακτικά που απεικονίζουν ιστορικά γεγονότα της νεότερης Ελλάδας, καθώς και διάφορα σημαντικά ευρήματα της αρχαιότητας.
Οι κήποι που αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα του όλου συγκροτήματος, διατηρούν μια απλή φυσική μορφή και έχουν εμπλουτισθεί με πολλά αρχαία και λαογραφικά στοιχεία. Πληθώρα δένδρων και καλλωπιστικών φυτών προβάλλουν ό,τι καλύτερο έχει να προσφέρει η μεσογειακή χλωρίδα. Έχει λεχθεί ότι το βασικότερο σε ένα σπίτι είναι η μονιμότητά του. Η υπόσταση του Πυργί είναι η μονιμότητα του ελληνικού πνεύματος ανά στους αιώνες.
Στις αρχές της δεκαετίας του ’70, ο Ίων Βορρές επέκτεινε τη συλλογική του δραστηριότητα στη σύγχρονη ελληνική τέχνη. Παρόλο που η λαίλαπα του Β Παγκοσμίου Πολέμου κυριολεκτικά σάρωσε ολόκληρη την Ελλάδα, η ελληνική τέχνη, σαν τον φοίνικα που αναδύεται από την τέφρα του, συνήλθε και ορθοπόδησε και σε ελάχιστο χρόνο πέρασε σε μια νέα περίοδο ανθήσεως. Νέες ιδέες, νέες δυνάμεις, νέες αφετηρίες, σφραγίζουν την μεταπολεμική αυτή περίοδο της νεοελληνικής τέχνης, επιβεβαιώνοντας και τη λαϊκή πεποίθηση ότι η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει.
Και είναι ακριβώς το επίτευγμα αυτό του ελληνικού καλλιτεχνικού δυναμικού κατά το δεύτερο ήμισυ του 20ού αιώνα που βασικά προβάλλεται στο Μουσείο Βορρέ με τη συλλογή πινάκων και γλυπτών, που αποτελείται από τα ωριμότερα και πλέον αντιπροσωπευτικά έργα συγχρόνων Ελλήνων δημιουργών. Το κτίριο που φιλοξενεί τη συλλογή έχει σχεδιαστεί από τον γνωστό αρχιτέκτονα Μιχάλη Φωτιάδη.
Το 1983 ο Ίων Βορρές δώρισε ολόκληρη τη συλλογή του στο ελληνικό έθνος υπό την μορφή πολιτιστικού κοινωφελούς ιδρύματος με την ονομασία «Μουσείο Βορρέ».
Το μουσείο δέχεται κατά μέσο όρο 10.000-15.000 επισκέπτες τον χρόνο, Έλληνες και ξένους, μεταξύ των οποίων αρχηγούς κρατών, πρέσβεις, διεθνείς προσωπικότητες καθώς και πλήθος μαθητών και φοιτητών.
Μουσείο Βορρέ
Έχει λεχθεί ότι κάθε περιπέτεια είναι μια κρυμμένη αισθητική εμπειρία. Αυτό αφορά πλήρως τη δημιουργία του Μουσείου Βορρέ, το έργο μιας ολόκληρης ζωής αλλά και περιπέτειας του ιδρυτή του Ίωνα Βορρέ.Το Μουσείο Βορρέ και τα εκθέματά του που καλύπτουν 2500 χρόνια ελληνικής ιστορίας, αποτελείται από ένα σύνολο 14 στρεμμάτων κτιρίων, αυλών και κήπων, παρουσιάζοντας έτσι ένα πανόραμα της Ελλάδας του παρελθόντος και του παρόντος. Αποτελείται από δυο τμήματα: το λαογραφικό τμήμα «Πυργί», που ήταν η κατοικία του Ίωνα Βορρέ και το μουσείο σύγχρονης ελληνικής τέχνης.
Όταν ο Ίων Βορρές επέστρεψε στην Αθήνα από τον Καναδά μετά από απουσία σχεδόν 20 ετών, απογοητεύτηκε με την αισθητική της μεταπολεμικής Ελλάδας. Αποφάσισε τότε να κάνει κάτι για να περισώσει και να προβάλλει ένα γνήσιο ελληνικό περιβάλλον. Αγόρασε μια περιοχή 2 περίπου στρεμμάτων στην Παιανία, γενέτειρα του Δημοσθένη. Ήταν εκεί, σε μια ιστορική ελληνική τοποθεσία που υλοποίησε το προσωπικό του όραμα να παρουσιάσει την πολύτροπη, ευγενική αρμονία και ωραιότητα της παραδοσιακής Ελλάδας, σε όλες τις αρχιτεκτονικές και διακοσμητικές παραλλαγές της.
Έχοντας ως αφετηρία ένα σύνολο από τρεις προϋπάρχουσες ερειπωμένες κατοικίες των αρχών του 19ου αιώνα, αρχίζει το έργο κατασκευής της κατοικίας του. Το Πυργί προβάλλει ως εκθέματα κυρίως σπάνια έπιπλα, χαρακτηριστικά χαλιά, χωριάτικες γούρνες, κιούπια, μυλόπετρες, υπέρθυρα, μια αξιόλογη συλλογή κεραμικών, ζωγραφικά έργα και χαρακτικά που απεικονίζουν ιστορικά γεγονότα της νεότερης Ελλάδας, καθώς και διάφορα σημαντικά ευρήματα της αρχαιότητας.
Οι κήποι που αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα του όλου συγκροτήματος, διατηρούν μια απλή φυσική μορφή και έχουν εμπλουτισθεί με πολλά αρχαία και λαογραφικά στοιχεία. Πληθώρα δένδρων και καλλωπιστικών φυτών προβάλλουν ό,τι καλύτερο έχει να προσφέρει η μεσογειακή χλωρίδα. Έχει λεχθεί ότι το βασικότερο σε ένα σπίτι είναι η μονιμότητά του. Η υπόσταση του Πυργί είναι η μονιμότητα του ελληνικού πνεύματος ανά στους αιώνες.
Στις αρχές της δεκαετίας του ’70, ο Ίων Βορρές επέκτεινε τη συλλογική του δραστηριότητα στη σύγχρονη ελληνική τέχνη. Παρόλο που η λαίλαπα του Β Παγκοσμίου Πολέμου κυριολεκτικά σάρωσε ολόκληρη την Ελλάδα, η ελληνική τέχνη, σαν τον φοίνικα που αναδύεται από την τέφρα του, συνήλθε και ορθοπόδησε και σε ελάχιστο χρόνο πέρασε σε μια νέα περίοδο ανθήσεως. Νέες ιδέες, νέες δυνάμεις, νέες αφετηρίες, σφραγίζουν την μεταπολεμική αυτή περίοδο της νεοελληνικής τέχνης, επιβεβαιώνοντας και τη λαϊκή πεποίθηση ότι η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει.
Και είναι ακριβώς το επίτευγμα αυτό του ελληνικού καλλιτεχνικού δυναμικού κατά το δεύτερο ήμισυ του 20ού αιώνα που βασικά προβάλλεται στο Μουσείο Βορρέ με τη συλλογή πινάκων και γλυπτών, που αποτελείται από τα ωριμότερα και πλέον αντιπροσωπευτικά έργα συγχρόνων Ελλήνων δημιουργών. Το κτίριο που φιλοξενεί τη συλλογή έχει σχεδιαστεί από τον γνωστό αρχιτέκτονα Μιχάλη Φωτιάδη.
Το 1983 ο Ίων Βορρές δώρισε ολόκληρη τη συλλογή του στο ελληνικό έθνος υπό την μορφή πολιτιστικού κοινωφελούς ιδρύματος με την ονομασία «Μουσείο Βορρέ».
Το μουσείο δέχεται κατά μέσο όρο 10.000-15.000 επισκέπτες τον χρόνο, Έλληνες και ξένους, μεταξύ των οποίων αρχηγούς κρατών, πρέσβεις, διεθνείς προσωπικότητες καθώς και πλήθος μαθητών και φοιτητών.
