ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Η Κνωσός, το σημαντικότερο κέντρο του Μινωικού Πολιτισμού, από τους πλέον μεγαλειώδεις της ανθρώπινης ιστορίας, είναι ο μεγαλύτερος και ο πιο χαρακτηριστικός μινωικός αρχαιολογικός χώρος που ανακαλύφθηκε ποτέ στην Κρήτη. Αναπτύσσεται σε περίοπτη θέση πάνω στο λόφο Κεφάλα, 6 χλμ. ΝΑ του Ηρακλείου, ανάμεσα σε ελαιώνες, αμπελώνες και κυπαρίσσια. Δίπλα της ρέει ο ποταμός Καίρατος (ο σημερινός Κατσαμπάς).
Σύμφωνα με τη παράδοση αποτέλεσε έδρα του βασιλιά Μίνωα, η μορφή του οποίου είχε θεοποιηθεί (θεωρείται ότι ήταν γιος της Ευρώπης και του Δία) και, συγχρόνως, διοικητικό και θρησκευτικό κέντρο της ευρύτερης περιοχής. Με το χώρο του ανακτόρου της Κνωσού συνδέονται οι συναρπαστικοί μύθοι του Λαβύρινθου με τον Μινώταυρο και του Δαιδάλου με τον Ίκαρο. Πλήθος αναφορών στην Κνωσό, το ανάκτορό της και τον Μίνωα συναντάμε στον Όμηρο, στον Θουκυδίδη και σε πολλούς ακόμη ιστορικούς της αρχαιότητας. Η περίοδος ακμής της, ανάγεται στη μινωική εποχή (2000-1350 π.Χ.), κατά την οποία αποτελεί το βασικότερο και πολυπληθέστερο κέντρο της Κρήτης.
Το λαμπρό μινωικό ανάκτορο είναι αναμφίβολα, το πιο εντυπωσιακό εύρημα της αρχαίας πόλης, το οποίο κτίστηκε σε δύο φάσεις, το 1900 π.Χ. και το 1700-1450 π.Χ. και έχει έκταση 22.000 τ.μ. Από τη νότια είσοδο, εκεί όπου βρέθηκε το αντίγραφο της περίφημης τοιχογραφίας του «Πρίγκιπα με τα κρίνα» (η πρωτότυπη εκτίθεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου), εισέρχεστε στην κεντρική αυλή. Από εδώ ξεκινούν οι τρεις πτέρυγες. Στη δυτική, βρίσκεται η αίθουσα του θρόνου με προθάλαμο και κυρίως αίθουσα, όπου βρέθηκε ο αρχικός πέτρινος θρόνος και το τριμερές Ιερό με κρύπτες, αποθήκες και θησαυροφυλάκια.
Στην ανατολική, βρίσκονται τα βασιλικά διαμερίσματα, η αίθουσα των διπλών πελέκεων (έλαβε το όνομά της από τα λατρευτικά σύμβολα που βρέθηκαν χαραγμένα στους τοίχους), το μέγαρο της βασίλισσας με τις τοιχογραφίες των δελφινιών (οι πρωτότυπες εκτίθενται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου), οι χώροι των εργαστηρίων, με σημαντικότερο το εργαστήρι του λιθοξόου, και οι αποθήκες.
Στη βόρεια είσοδο βρίσκεται το τελωνείο, με κίονες και πεσσούς. Έξω από το ανάκτορο, βορειοδυτικά βρίσκεται η δεξαμενή καθαρμών, το θέατρο με ορθογώνια διαγώνια σκηνή και βαθμιδωτά καθίσματα και η βασιλική οδός που οδηγεί στο μικρό ανάκτορο, που αποτελείται από πρόπυλο με κίονες, πλακόστρωτη αυλή, πολύθυρο, δεξαμενή καθαρμών και υπόγεια κρύπτη. Βορειοανατολικά του μεγάλου ανακτόρου επισκεφθείτε τη βασιλική έπαυλη και 1 χλμ. Ν τον διώροφο βασιλικό τάφο.
Ανάκτορο της Κνωσού
Το μινωικό παλάτι των χρωμάτων!
Η Κνωσός, το σημαντικότερο κέντρο του Μινωικού Πολιτισμού, από τους πλέον μεγαλειώδεις της ανθρώπινης ιστορίας, είναι ο μεγαλύτερος και ο πιο χαρακτηριστικός μινωικός αρχαιολογικός χώρος που ανακαλύφθηκε ποτέ στην Κρήτη. Αναπτύσσεται σε περίοπτη θέση πάνω στο λόφο Κεφάλα, 6 χλμ. ΝΑ του Ηρακλείου, ανάμεσα σε ελαιώνες, αμπελώνες και κυπαρίσσια. Δίπλα της ρέει ο ποταμός Καίρατος (ο σημερινός Κατσαμπάς).Το μινωικό παλάτι των χρωμάτων!
Σύμφωνα με τη παράδοση αποτέλεσε έδρα του βασιλιά Μίνωα, η μορφή του οποίου είχε θεοποιηθεί (θεωρείται ότι ήταν γιος της Ευρώπης και του Δία) και, συγχρόνως, διοικητικό και θρησκευτικό κέντρο της ευρύτερης περιοχής. Με το χώρο του ανακτόρου της Κνωσού συνδέονται οι συναρπαστικοί μύθοι του Λαβύρινθου με τον Μινώταυρο και του Δαιδάλου με τον Ίκαρο. Πλήθος αναφορών στην Κνωσό, το ανάκτορό της και τον Μίνωα συναντάμε στον Όμηρο, στον Θουκυδίδη και σε πολλούς ακόμη ιστορικούς της αρχαιότητας. Η περίοδος ακμής της, ανάγεται στη μινωική εποχή (2000-1350 π.Χ.), κατά την οποία αποτελεί το βασικότερο και πολυπληθέστερο κέντρο της Κρήτης.
Το λαμπρό μινωικό ανάκτορο είναι αναμφίβολα, το πιο εντυπωσιακό εύρημα της αρχαίας πόλης, το οποίο κτίστηκε σε δύο φάσεις, το 1900 π.Χ. και το 1700-1450 π.Χ. και έχει έκταση 22.000 τ.μ. Από τη νότια είσοδο, εκεί όπου βρέθηκε το αντίγραφο της περίφημης τοιχογραφίας του «Πρίγκιπα με τα κρίνα» (η πρωτότυπη εκτίθεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου), εισέρχεστε στην κεντρική αυλή. Από εδώ ξεκινούν οι τρεις πτέρυγες. Στη δυτική, βρίσκεται η αίθουσα του θρόνου με προθάλαμο και κυρίως αίθουσα, όπου βρέθηκε ο αρχικός πέτρινος θρόνος και το τριμερές Ιερό με κρύπτες, αποθήκες και θησαυροφυλάκια.
Στην ανατολική, βρίσκονται τα βασιλικά διαμερίσματα, η αίθουσα των διπλών πελέκεων (έλαβε το όνομά της από τα λατρευτικά σύμβολα που βρέθηκαν χαραγμένα στους τοίχους), το μέγαρο της βασίλισσας με τις τοιχογραφίες των δελφινιών (οι πρωτότυπες εκτίθενται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου), οι χώροι των εργαστηρίων, με σημαντικότερο το εργαστήρι του λιθοξόου, και οι αποθήκες.
Στη βόρεια είσοδο βρίσκεται το τελωνείο, με κίονες και πεσσούς. Έξω από το ανάκτορο, βορειοδυτικά βρίσκεται η δεξαμενή καθαρμών, το θέατρο με ορθογώνια διαγώνια σκηνή και βαθμιδωτά καθίσματα και η βασιλική οδός που οδηγεί στο μικρό ανάκτορο, που αποτελείται από πρόπυλο με κίονες, πλακόστρωτη αυλή, πολύθυρο, δεξαμενή καθαρμών και υπόγεια κρύπτη. Βορειοανατολικά του μεγάλου ανακτόρου επισκεφθείτε τη βασιλική έπαυλη και 1 χλμ. Ν τον διώροφο βασιλικό τάφο.
