Λίμνες

Η ύπαρξη λίμνης σε έναν τόπο ευνοεί τόσο το μικροκλίμα και τη συνολική χλωρίδα και πανίδα, όσο και τις ανθρώπινες δραστηριότητες, δεδομένου ότι το υδάτινο στοιχείο είναι πρωταρχικής σημασίας για την επιβίωση και την πρόοδο μιας κοινότητας.

Λιμναίοι πολιτισμοί υπήρξαν από τη βαθιά αρχαιότητα. Η αναπαράσταση του λιμναίου οικισμού στο Δισπηλιό της Καστοριάς αποτελεί πιστή απόδοση των αρχαιολογικών ευρημάτων. Ανάλογοι παρόχθιοι οικισμοί είναι δεδομένο ότι αναπτύχθηκαν σε πολλές ελληνικές περιοχές, όπως στα τενάγη των Φιλίππων στη Μακεδονία, τα οποία, πριν αποξηρανθούν από γεωλογικές μεταβολές, αποτελούσαν μεγάλο υδάτινο ταμιευτήρα. Λίμνη επίσης ήταν η ευρεία πεδιάδα της Μεγαλόπολης στην Αρκαδία της Πελοποννήσου, πριν διανοιχτούν τα στενά της Καρύταινας από σεισμό και διοχετευθεί το νερό στη θάλασσα. Κάποιες λίμνες είναι ιδιόμορφες: έχουν την ιδιότητα να εξαφανίζονται. Σε αυτήν την κατηγορία ανήκει η Στυμφαλία της Κορινθίας και η Τάκα της Αρκαδίας. Κατά τους χειμερινούς μήνες το νερό υπερχειλίζει, ενώ κατά τις άνυδρες περιόδους όχι μόνον εξατμίζεται, αλλά και εξαφανίζεται σε υπόγειες και αφανείς καταβόθρες.

Οι λίμνες, γεμάτες γοητευτικούς θρύλους και στεφανωμένες από εξαίσια τοπία, αποτελούν έναν αντικατοπτρισμό της ωραιότητας της ελληνικής γης. Η Μικρή και η Μεγάλη Βόλβη στη Μακεδονία, η Βιστονίδα στη Θράκη, η Αμβρακία στη Στερεά Ελλάδα, ο Δύστος στην Εύβοια, η λίμνη Μουστού της Πελοποννήσου και όλες οι μικρές και οι μεγάλες λίμνες της Ελλάδας, αποτελούν υδάτινους κόσμους γεμάτους γοητεία. Γύρω από όλες τις λίμνες ο επισκέπτης θα βρει θαυμάσιους παραδοσιακούς οικισμούς, πολλά αξιοθέατα και θα χαρεί μια φύση οργιαστική, γεμάτη ζωή, που αναγεννά συνεχώς τον εαυτό της. Η παρατήρηση της παρόχθιας πανίδας, το ψάρεμα στη λίμνη, αλλά και η κωπηλασία στα ήρεμα νερά είναι μερικές από τις δραστηριότητες που μπορεί κάποιος να απολαύσει.