ΚΑΛΑΜΠΑΚΑ
Αυτό το δύσβατο και φαινομενικά αφιλόξενο τοπίο επέλεξαν για να βιώσουν το μοναχισμό ασκητές του 11ου αιώνα. Από τον 14ο αιώνα και έπειτα, όλο και περισσότεροι κατέφθαναν στο σημείο, αναζητώντας τον τόπο όπου «το ανθρώπινο ενώνεται με το θείο». Τα παλιά μονοπάτια των μοναχών, που συνδέουν τα μοναστήρια μεταξύ τους, αποτελούν σήμερα πόλο έλξης για τους λάτρεις της πεζοπορίας και της ανάβασης, που τα ακολουθούν, βιώνοντας μια μυσταγωγική εμπειρία σε ένα σημείο απαράμιλλης φυσικής ομορφιάς.
Δεν είναι λίγοι όσοι επιλέγουν να τα γνωρίσουν και να τα εξερευνήσουν μέσω της μοναδικής εμπειρίας της αναρρίχησης ή καταρρίχησης στους απότομους και κάθετους βράχους από ψαμμίτη που ορθώνονται γιγάντιοι μπροστά στα μάτια τους. Ο μεγαλύτερος εξ αυτών ξεπερνά τα 400 μέτρα σε υψόμετρο και, μαζί με τους υπόλοιπους πέτρινους τιτάνες, συνθέτουν ένα τοπίο επιβλητικό, που προκαλεί δέος και ταυτόχρονα σάς προ(σ)καλεί να το εξερευνήσετε.
Ακόμα κι αν είστε αρχάριοι, μπορείτε να νοικιάσετε τον απαραίτητο εξοπλισμό και μαζί με τις πολύτιμες γνώσεις ενός έμπειρου οδηγού, να απολαύσετε τη μαγεία της αναρρίχησης.
Για αναρρίχηση
Τα Μετέωρα προσφέρουν πολλές και γεμάτες προκλήσεις επιλογές, σε λάτρεις της δράσης, όπως αναρρίχηση, καταρρίχηση (rappel) και πεζοπορία. Οι δεκάδες αναρριχητικές διαδρομές, κάποιες από αυτές αυξημένης δυσκολίας ακόμα και για τους πιο έμπειρους του αθλήματος, έχουν καταστήσει την περιοχή έναν από τους πιο δημοφιλείς αναρριχητικούς προορισμούς. Ανεξάρτητα, ωστόσο, με το πόσο έμπειροι είστε, η φημισμένη βραχώδης περιοχή προσφέρει συγκίνηση και αδρεναλίνη μέσα από πολλές επιλογές, κλιμακούμενης δυσκολίας.
Ωστόσο οι διαδρομές που είναι ιδιαίτερα απαιτητικές δεν απευθύνονται σε ανθρώπους που δεν έχουν επαφή με το άθλημα, ούτε και σε επισκέπτες με μια επιφανειακή σχέση με την αναρρίχηση. Όπως αναφέρουν όσοι αναρριχώνται εδώ και δεκαετίες στα Μετέωρα, δεν αρκεί να διαθέτει κάποιος την ικανότητα, αυτό που χρειάζεται περισσότερο είναι η εμπειρία. Αυτό συμβαίνει καθώς οι αλτικές, μεγάλες διαδρομές διαθέτουν λιγότερες ασφάλειες, τα καρφιά δηλαδή απέχουν αρκετά το ένα από το άλλο. Μία συνθήκη που μονάχα ένας πολύπειρος αναρριχητής μπορεί να διαχειριστεί.
Για καταρρίχηση
Ανάμεσα στο δυτικό και το νότιο σύμπλεγμα των τεράστιων πέτρινων όγκων δεσπόζει ο βράχος της Ντούπιανης. Το πιο φημισμένο πεδίο καταρρίχησης των Μετεώρων, που αποτελεί ιδανικό σημείο για την πρώτη επαφή για τους αρχάριους του αθλήματος. Κοινό σημείο συνάντησης αποτελεί συνήθως το κάμπινγκ Βράχος στο Καστράκι, ιδανικό για μια μικρή πεζοπορία πριν την καταρρίχηση. Μέσα από την πλατεία του χωριού οι επίδοξοι καταρριχητές ακολουθούν το παλιό μονοπάτι των μοναχών και μετά από μια γραφική διαδρομή ανάμεσα σε Μονές και παλιά ασκηταριά, καταλήγουν στη Ντούπιανη. Εκεί λαμβάνουν την εκπαίδευσή τους στην τεχνική του rappel και ολοκληρώνουν την κατάβαση με σχοινί, μήκους, περίπου 20 μ.
Η φημισμένη βραχώδης περιοχή προσφέρει συγκίνηση και αδρεναλίνη μέσα από πολλές επιλογές κλιμακούμενης δυσκολίας, που κυμαίνονται, ωστόσο, σταθερά από ένα επίπεδο και πάνω. Μετά από την απαραίτητη ξεκούραση, που ακολουθεί την κατάκτηση της κορυφής, οπλιστείτε με κουράγιο και υπομονή, καθώς ακολουθεί η διαδικασία της καταρρίχησης.
Οι πιο δημοφιλείς και πολυσύχναστοι προορισμοί για τους αναρριχητές είναι ο βράχος της Ντούπιανης, ο βράχος Άγιο Πνεύμα, ο Πυλώνας Ονείρων (ένας βορειοανατολικός πυλώνας με διαδρομή 250 μ.), ο βράχος Αμπάρια και ο βράχος Υψηλότερα.
Για πεζοπορία
Όσοι, ωστόσο, δεν είναι έτοιμοι να τολμήσουν την καταρρίχηση μπορούν να συνεχίσουν σε ένα από τα πολυάριθμα μονοπάτια για πεζοπορία, με τα οποία είναι γεμάτη η περιοχή. Διαδρομές μέσα στο δάσος, με την άγρια φύση για ονειρικό φόντο και την θέα προς την Καλαμπάκα να κόβει την ανάσα. Τέτοιες είναι η διαδρομή που οδηγεί από το Καστράκι στη Μονή Υπαπαντής και το μονοπάτι από τη μονή Αγίου Νικολάου Αναπαυσά στη Μονή Βαρλαάμ και στο Μεγάλο Μετέωρο.
Αναρρίχηση στα Μετέωρα
Μοναδικό γεωλογικό φαινόμενο, σημείο αναφοράς για τη θρησκευτική ιστορία του τόπου και παγκόσμιος τουριστικός προορισμός. Τα Μετέωρα με την υποβλητική ατμόσφαιρα και την απόκοσμη ομορφιά τους έχουν αποκτήσει διεθνή φήμη και έχουν κερδίσει τον θαυμασμό ανθρώπων από κάθε άκρη του πλανήτη.Αυτό το δύσβατο και φαινομενικά αφιλόξενο τοπίο επέλεξαν για να βιώσουν το μοναχισμό ασκητές του 11ου αιώνα. Από τον 14ο αιώνα και έπειτα, όλο και περισσότεροι κατέφθαναν στο σημείο, αναζητώντας τον τόπο όπου «το ανθρώπινο ενώνεται με το θείο». Τα παλιά μονοπάτια των μοναχών, που συνδέουν τα μοναστήρια μεταξύ τους, αποτελούν σήμερα πόλο έλξης για τους λάτρεις της πεζοπορίας και της ανάβασης, που τα ακολουθούν, βιώνοντας μια μυσταγωγική εμπειρία σε ένα σημείο απαράμιλλης φυσικής ομορφιάς.
Δεν είναι λίγοι όσοι επιλέγουν να τα γνωρίσουν και να τα εξερευνήσουν μέσω της μοναδικής εμπειρίας της αναρρίχησης ή καταρρίχησης στους απότομους και κάθετους βράχους από ψαμμίτη που ορθώνονται γιγάντιοι μπροστά στα μάτια τους. Ο μεγαλύτερος εξ αυτών ξεπερνά τα 400 μέτρα σε υψόμετρο και, μαζί με τους υπόλοιπους πέτρινους τιτάνες, συνθέτουν ένα τοπίο επιβλητικό, που προκαλεί δέος και ταυτόχρονα σάς προ(σ)καλεί να το εξερευνήσετε.
Ακόμα κι αν είστε αρχάριοι, μπορείτε να νοικιάσετε τον απαραίτητο εξοπλισμό και μαζί με τις πολύτιμες γνώσεις ενός έμπειρου οδηγού, να απολαύσετε τη μαγεία της αναρρίχησης.
Για αναρρίχηση
Τα Μετέωρα προσφέρουν πολλές και γεμάτες προκλήσεις επιλογές, σε λάτρεις της δράσης, όπως αναρρίχηση, καταρρίχηση (rappel) και πεζοπορία. Οι δεκάδες αναρριχητικές διαδρομές, κάποιες από αυτές αυξημένης δυσκολίας ακόμα και για τους πιο έμπειρους του αθλήματος, έχουν καταστήσει την περιοχή έναν από τους πιο δημοφιλείς αναρριχητικούς προορισμούς. Ανεξάρτητα, ωστόσο, με το πόσο έμπειροι είστε, η φημισμένη βραχώδης περιοχή προσφέρει συγκίνηση και αδρεναλίνη μέσα από πολλές επιλογές, κλιμακούμενης δυσκολίας.
Ωστόσο οι διαδρομές που είναι ιδιαίτερα απαιτητικές δεν απευθύνονται σε ανθρώπους που δεν έχουν επαφή με το άθλημα, ούτε και σε επισκέπτες με μια επιφανειακή σχέση με την αναρρίχηση. Όπως αναφέρουν όσοι αναρριχώνται εδώ και δεκαετίες στα Μετέωρα, δεν αρκεί να διαθέτει κάποιος την ικανότητα, αυτό που χρειάζεται περισσότερο είναι η εμπειρία. Αυτό συμβαίνει καθώς οι αλτικές, μεγάλες διαδρομές διαθέτουν λιγότερες ασφάλειες, τα καρφιά δηλαδή απέχουν αρκετά το ένα από το άλλο. Μία συνθήκη που μονάχα ένας πολύπειρος αναρριχητής μπορεί να διαχειριστεί.
Για καταρρίχηση
Ανάμεσα στο δυτικό και το νότιο σύμπλεγμα των τεράστιων πέτρινων όγκων δεσπόζει ο βράχος της Ντούπιανης. Το πιο φημισμένο πεδίο καταρρίχησης των Μετεώρων, που αποτελεί ιδανικό σημείο για την πρώτη επαφή για τους αρχάριους του αθλήματος. Κοινό σημείο συνάντησης αποτελεί συνήθως το κάμπινγκ Βράχος στο Καστράκι, ιδανικό για μια μικρή πεζοπορία πριν την καταρρίχηση. Μέσα από την πλατεία του χωριού οι επίδοξοι καταρριχητές ακολουθούν το παλιό μονοπάτι των μοναχών και μετά από μια γραφική διαδρομή ανάμεσα σε Μονές και παλιά ασκηταριά, καταλήγουν στη Ντούπιανη. Εκεί λαμβάνουν την εκπαίδευσή τους στην τεχνική του rappel και ολοκληρώνουν την κατάβαση με σχοινί, μήκους, περίπου 20 μ.
Η φημισμένη βραχώδης περιοχή προσφέρει συγκίνηση και αδρεναλίνη μέσα από πολλές επιλογές κλιμακούμενης δυσκολίας, που κυμαίνονται, ωστόσο, σταθερά από ένα επίπεδο και πάνω. Μετά από την απαραίτητη ξεκούραση, που ακολουθεί την κατάκτηση της κορυφής, οπλιστείτε με κουράγιο και υπομονή, καθώς ακολουθεί η διαδικασία της καταρρίχησης.
Οι πιο δημοφιλείς και πολυσύχναστοι προορισμοί για τους αναρριχητές είναι ο βράχος της Ντούπιανης, ο βράχος Άγιο Πνεύμα, ο Πυλώνας Ονείρων (ένας βορειοανατολικός πυλώνας με διαδρομή 250 μ.), ο βράχος Αμπάρια και ο βράχος Υψηλότερα.
Για πεζοπορία
Όσοι, ωστόσο, δεν είναι έτοιμοι να τολμήσουν την καταρρίχηση μπορούν να συνεχίσουν σε ένα από τα πολυάριθμα μονοπάτια για πεζοπορία, με τα οποία είναι γεμάτη η περιοχή. Διαδρομές μέσα στο δάσος, με την άγρια φύση για ονειρικό φόντο και την θέα προς την Καλαμπάκα να κόβει την ανάσα. Τέτοιες είναι η διαδρομή που οδηγεί από το Καστράκι στη Μονή Υπαπαντής και το μονοπάτι από τη μονή Αγίου Νικολάου Αναπαυσά στη Μονή Βαρλαάμ και στο Μεγάλο Μετέωρο.
